Penyelewengan dalam Penswastaan Lebuhraya Utara-Selatan (LUS) - PART 1

Pemberian tender Lebuhraya Utara-Selatan (LUS) kepada United Engineers Malaysia (UEM) telah menimbulkan kegelisahan dalam kalangan rakyat kerana sudah jelas bahawa banyak penyelewengan terlibat.

Sudah jelas juga bahawa:

1) dari segi kos pembinaan

2) beban kewangan terhadap kerajaan

3) kadar tol yang akan dikenakan

4) tempoh masa dibenarkan untuk mengutip tol, serta 

5) jumlah kutipan tol yang dijangka

...UEM tidak dapat menyediakan tawaran yang paling menarik, dari segi kerajaan ataupun rakyat.

Masa yang diberikan kepada pemohon lain untuk menyediakan tender masing-masing terlalu suntuk (kurang daripada 3 bulan), sedangkan pihak UEM sudah mula menyediakan jauh lebih awal. Walau bagaimanapun, pihak UEM diberi masa yang lebih, namun ia masih tidak merupakan tender yang paling baik.

Oleh kerana dokumen tender berkenaan dirahsiakan di bawah pindaan kepada Akta Rahsia Rasmi (OSA) dan hukuman membocorkan rahsia begitu berat, walau demi kepentingan rakyat, maka butir-butirnya tidak dapat dikemukakan.

UEM tidak pernah membina jalan raya sebelum mendapat projek LUS, dan mempunyai prestasi yang sangat buruk sebelumnya. UEM merupakan sebuah syarikat sudah lumpuh (insolvent company) yang mempunyai kerugian terkumpul sebanyak RM90 juta setakat tahun 1985. Separuh daripada sahamnya diambil alih oleh Hatibudi Sdn Bhd, di mana Presiden, Timbalan Presiden, Setiausaha Agung serta Bendahari UMNO menjadi pemegang amanahnya.

Sudah tentu hakikat ini menimbulkan tanda tanya dalam kalangan rakyat oleh Bendahari UMNO yang kemudiannya menjadi Menteri Kewangan yang membuat keputusan tender berkenaan, sedangkan Peguam Negara pula – yang sepatutnya menyiasat serta mendakwa penyelewengan di sisi undang-undang, di samping menyediakan dokumen perjanjian kerajaan – adalah di bawah Perdana Menteri, yang juga menjadi Presiden UMNO.

Nyata sekali terdapat pertentangan (conflict of interest) di sini.

Penglibatan UMNO dalam Perniagaan

Masalah "politik wang" telah menjadi bertambah buruk akibat penglibatan parti politik yang berkuasa (BN) dalam perniagaan.

Alasan yang menyatakan bahawa UMNO perlu menjelaskan hutang Pusat Dagangan Dunia Putra (PWTC) dengan cara ini sungguh mengecewakan. Penjualan tiket loteri anjuran MIC kepada UEM adalah juga merupakan satu penyelewengan.

Untuk menghayati cogan kata "Kepimpinan Melalui Tauladan", lebih wajar jikalau UMNO sendiri menarik diri daripada kegiatan perniagaan, cukup lumayan, seperti projek bekalan ubat Kementerian Kesihatan dan juga sebagai perunding Kompleks Sukan Negara dan projek paip gas asli di Semenanjung Malaysia - di mana nampaknya, UEM hanya mengutip komisyen sebagai alat kepada syarikat asing yang berdiri di belakangnya.

Alasan bahawa projek LUS patut diberi kepada UEM, walaupun tendernya kurang baik, kerana pihak UEM yang mengemukakan cadangan menswastakan LUS itu tidak dapat diterima.

Perbezaan di antara tender yang berkenaan melibatkan beribu juta ringgit (billion ringgit), dan alasan itu sendiri akan dipersoalkan kerana orang yang sama terdapat di kedua-dua belah pihak, iaitu pihak UEM dan pihak kerajaan.

Menurut Menteri Kerjaraya, UEM akan mengutip tol sebanyak RM34 billion dalam tempoh 25 tahun! Jumlah ini dikurangkan daripada tuntutan UEM yang asal iaitu kutipan tol sebanyak RM54 billion! dalam tempoh 30 tahun - setelah diketahui orang ramai.

Menurutnya lagi, UEM akan diberi jaminan lalulintas dan tol minimum oleh kerajaan selama 17 tahun dan akan dibayar ganti rugi sekiranya kutipan tol itu kurang daripada apa yang disasarkan!

Dipetik dari:

Jomo, K. S. (2010). Warisan Ekonomi Mahathir. Utusan Publications & Distrobutors Sdn Bhd (pp. 138-139)

Biodata ringkas Jomo:

Jomo Kwame Sundaram (born 11 December 1952), known as Jomo, is a prominent Malaysian economist, who has served as the United Nations Assistant Secretary-General for Economic Development in the United Nations Department of Economic and Social Affairs (DESA) since 2005. He was founder chair of International Development Economics Associates (IDEAs), and sat on the Board of the United Nations Research Institute For Social Development (UNRISD), Geneva. In 2007, he was awarded the Wassily Leontief Prize for Advancing the Frontiers of Economic Thought. During 2008-2009, he served as adviser to Father Miguel d’Escoto Brockmann, President of the 63rd United Nations General Assembly, and as a member of the [Stiglitz] Commission of Experts of the President of the United Nations General Assembly on Reforms of the International Monetary and Financial System. Jomo is a leading scholar and expert on the political economy of development, especially in Southeast Asia, who has authored or edited over a hundred books and translated 12 volumes besides writing many academic papers and articles for the media. He is on the editorial boards of several learned journals. Before joining the UN, Jomo was already widely recognized as an outspoken intellectual, with unorthodox non-partisan views. 

Lanjut ---> wikipedia